گیوه

گیوه نوعی کفش یا پاپوش تابستانی است که از مهمترین مزایای آن می توان به سبکی، بادوام بودن برای پیاده روی های طولانی و البته اصیل بودن آن اشاره کرد. گیوه ها در ایران قدیم مرسوم بودند و اکنون نیز در لرستان و کردستان بیشتر استفاده می شوند. این نوع کفش دستدوز بوده و اغلب توسط نخ های قالی، نخ ابریشم و بخش زیر گیوه از پارچه، چرم و یا لاستیک ساخته می شود.

جنس گیوه

مواد اولیه ای که با آنها گیوه ها را می سازند عبارتند از: نخ پنبه، نخ قالی و نخ ابریشم (در شهرستان آباده که در استان فارس واقع شده است، اصطلاحاً به این قسمت از گیوه، تنه می گویند) و ضایعاتی که برای تکمیل کردن بخش های دیگر گیوه مصرف می شود نیز، چرم است. رویه گیوه های دستدوز توسط زنان و با انواع سوزن ‌های مخصوص دوخت گیوه (به جز سوزن خیاطی و جوالدوز)، بافته می‌شود و قسمت کف گیوه که نام دیگر آن را زیره نیز می گویند، از جنس پارچه، چرم و یا لاستیک ساخته می شود. بطور کامل در مورد 3 جنس ذکرشده کف گیوه ها صحبت خواهیم کرد.