میناکاری در دوران سلجوقیان

دوران سلجوقیان را می توان نقطه عطف و اوج پیشرفت میناکاری در زمان خود دانست و بیش از هر محصول دیگری، ظروف مسی و میناکاری بر روی ظروف مسی بسیار مرسوم بوده است. این رونق بقدری بوده که ظروف مورد نظر را حتا برای همسایه های کشورهای مجاور هم ارسال می کردند. همچنین میناکاری بر روی نقره نیز در این دوران توسط استاد حسن کاشانی انجام شد.

میناکاری در دوران مغول ها و تیموریان

بعلت تفاوت فرهنگی که بر اثر حمله مغول ها به وجود آمد، در این دوره، تغییرات زیادی روی میناکاری ایرانی حاصل شد که از آن جمله می توان به جایگزین کردن طرح و لباس های سربازان و درباریان بجای نگاره های عربی، اشاره کرد.

میناکاری در دوران صفویان

در این دوره بیشتر از ظروف نقره برای میناکاری استفاده شد و نقش هایی که بر روی این ظروف نقش می بست بیشتر در وصف مجلس های درباریان، شکار، اسب سواری و بزم های درباری بود. در دوران صفویان بیشتر از رنگ قرمز در میناکاری استفاده شد و نقش های اسلیمی و ختایی نیز به طرح ها افزوده شد.